Hoe Paraguay onze bestemming werd...

Wij zijn vier studenten geneeskunde aan de KULeuven. Met veel verwachtingen en wilde plannen vertrekken we voor drie maand naar een ziekenhuis in Paraguay om er stage te lopen in het kader van ons 6e=stagejaar. We zijn er eindelijk klaar voor...maar ons vertrek heeft heel wat voeten in de aarde gehad:



Hoe Paraguay onze bestemming werd – een korte inleiding

Het verhaal begint twee jaar geleden toen we intekenden op de lijst om een plaatsje te bemachtigen voor een stage in ZAM. Daarop concentreerden we ons op de lessen Spaans, workshops en een cursus tropische geneeskunde, tot exact een jaar geleden een willekeurige selectie gebeurde van 39 studenten en..we waren bij de gelukkigen! Eerste stress-test overleefd.
Gedurende het vorige academiejaar volgden we dan een cursus medisch Spaans en tijdens dat jaar werden ook de bestemmingen per groep studenten vastgelegd. Weer een hoop stress want we zetten onze zinnen op één bepaalde stageplaats: Santa Cruz in Bolivië. We kiezen heel bewust voor deze bestemming omwille van het intensieve werk in het ziekenhuis en de mogelijkheid om daarnaast in veldhospitaaltjes te werken; en dat in het armste maar waarschijnlijk mooiste land van Zuid Amerika... Weer is het lot ons goed gezind.. want we krijgen de plaats!
In de daaropvolgende maanden leggen we ons toe op de voorbereiding van onze reis: we zoeken elk een gastgezin en leggen goeie contacten. Omdat we nu zo veel lezen over Bolivië, krijgen we eind september in de gaten dat de socio-politieke situatie in het land (die nooit echt stabiel geweest is), tijdelijk lijkt te escaleren.. Buitenlandse zaken raadt reizen naar Santa Cruz af en één week voor ons vertrek, beslist onze faculteit om ons niet te laten vertrekken.
We zijn met stomheid geslagen...maar blijven niet bij de pakken zitten. We ondergaan onze derde en ergste stress-test. Er wordt intens gebeld, gemaild, uren in het reisbureau doorgebracht...en slecht geslapen. Exact vier dagen later krijgen we een verlossend bericht van de universiteit van San Lorenzo-Paraguay. Zij kregen in het verleden al belgische stagiairs, en willen ons nu alle vier (!) met plezier ontvangen in hun universitair ziekenhuis. Wat een opluchting! Onze vliegtuigtickets kunnen uitzonderlijk worden herboekt, maar ook onze verwachtingen zijn aan een herprogrammatie toe..


We zweven nu ergens boven de Atlantische Oceaan, op weg naar Paraguay: het land dat je niet moet bezoeken voor de bezienswaardigheden, maar voor de mensen; waar toeristen zeldzamer zijn dan jaguars...