Op onze stageplaats (22/12/2008)

¡Hurray hurray! Het is maandag en een nieuwe week begint (al zal het door de feesten een eerder korte zijn). We zijn sinds onze terugkomst uit Bolivia geswitcht van afdeling en kunne nweer een nieuw deel van het ziekenhuis verkennen:

Vandaag had ik zowaar een redelijk druk gevulde dag op pediatrie! Vanochtend onderzocht ik eerst mijn twee patientjes op de zaal zodat ik ze goed kon voorstellen op de recorrido (de zaalronde), en omdat ik toch écht wel wat wil bijleren in de korte tijd die me hier rest, slaagde ik erin om ook de zaalronde van de andere afdeling te volgen (een prestatie, want noch de het uur noch de duur, zelfs het al dan niet doorgaan van de recorrido is hier gedefinieerd). De twee professors-pediaters zijn echter super-amables met hun patientjes en ik heb er meestal echt wat aan als ik hun uitleg kan volgen. Meestal heb ik daarna wat tijd over om dingen op te zoeken in mn cursus, wat op zich niet onnuttig is… Vandaag was er “les” voor de interno´s; enkele studenten moesten een presentatie geven over een thema, dus de voormiddag vloog voorbij!

Elke namiddag volg ik consultaties, en wat ik daar opsteek is het dikwijls een kwestie van geluk: interessante patienten bestel je niet, máár gewoon al door veel kindjes te zien in verschillende stadia van ontwikkeling, grote, kleine, ondervoede, vervelende, schattige kindjes… leer ik zeker ook bij! Vandaag keek ik raar op toen drie vrouwen tegelijk met elk een baby op hun arm het consultorio binnenkwamen…: mijn eerste drieling die ik mocht onderzoeken J!



Al bij al ben ik dus vrij tevreden over mn nieuwe stageplek, ook al is onze taak als belgische stagiair hier niet goed gedefinieerd, en ligt de “opbrengst” van deze stage voor een groot deel in onze eigen handen. Initiatief nemen is de boodschap, en dat vraagt wel energie.



Ondertussen komen de feestdagen eraan, een vrij turbulente periode voor ons allevier… Lucas en Philip reizen alletwee naar Brazilië om familie te bezoeken en hier thuis is Lilian (onze mamma) al sinds vorige week met de voorbereidingen voor kerstavond bezig. Ze heeft al tafellakens gehuurd, en breekt zich het hoofd over de schikking van de tafel. Het eten is al besteld en de familie uitgenodigd. De laatste tijd neemt ze mij overal mee naartoe: inkopen doen, kado´s kopen, sociale contacten onderhouden met de buren… (ik denk dat ze stiekem een dochter mist ;-)) ´k Heb dus nog maar weinig rust, en zelfs geen tijd om mijn dagboek of blog up to date te houden!

Hoe is het daar in België? Ik kan me voorstellen dat er daar meer kerstsfeer heerst dan hier, ook al doen de Paraguayanen flink hun best om dezelfde sfeer naar hier te halen: kerstbomen en massa´s kerstststallen, verlichte engeltjes, slingers en straatverlichting… Wij waren in oktober al (!) geshokeerd toen we kerstmuziek hoorden in de supermarkt.

Ik vind het eigelijk écht niet kunnen, kerstmis vieren bij 40 graden… Een heel klein beetje mis ik koude handen op de fiets, een sjaal, de korte dagen en de koude buiten en de gezellige warmte binnen.. Een heel klein beetje maar, want ik weet dat ik niet zo lang meer van de tropische warmte hier zal genieten.