In het ziekenhuis (Jelke)
Door: Jelke
22 Oktober 2008 | Paraguay, San Lorenzo
In het ziekenhuis vinden we beetje bij beetje elk onze plaats. We werken in het universitaire Centro Materno Infantil: Jeroen en Lucas op Pediatria, Philip en ik beginnen de eerste 6 weken op Ginecologia. Er zijn redelijk veel studenten en een zekere hierarchie, dus dokteren we een methode uit om het meest bij te leren. Ik volg op dit moment elke dag consultaties van gynaecologie, telkens samen met een resident (assistent) en die zijn heel interessant, op verschillende vlakken. Ik zie heel veel pathologie uit onze cursus, maak kennis met een ander gezondheidssysteem, zie patiëntes van verschillende sociale klassen, én schaaf in een hoog tempo mijn kennis van het Spaans bij! De laatste dagen was het echt leuk omdat ik zelf al wat vragen mocht stellen en zelf de patiëntes mocht onderzoeken.
Er zijn ook ongevéér elke dag lessen of presentaties voor of door residenten (met koekjes en koffie!). Maar alles is hier relatief :); Vandaag ging de les niet door owv een protestactie van de residenten. DENK OOK NOOIT DAT JE TE LAAT BENT. De eerste dagen hebben we ons een paar keer onnodig gestressd om op tijd te komen, en vervolgens anderhalf uur te wachten op de prof (Hoe hoger je titel, hoe later je mag aankomen lijkt me hier de regel).
Gelukkig hebben we hier niet zo veel met de proffen te maken, maar vooral met de residenten en die lijken stuk voor stuk heel goed mee te vallen. Vorige donderdag werden Philip en ik al uitgenodigd op een feestje met heel de ploeg van gineco bij een resident thuis. Een goeie introductie en meteen ook onze eerste “asado” (=bbq), de nationale trots van Paraguay (als vegetariër ben ik minder fan). De lappen vlees die hier door de Paraguayos worden geconsumeerd zijn enorm! - nota: De gemiddelde Paraguayo heeft een zeker overgewicht, logisch als je weet dat een maaltijd meestal bestaat uit de volgende ingredienten: vlees, rijst, manioc, deegwaren en aardappelen! Gelukkig is hier op de markt een overvloed aan fruit en groenten en zijn ze verschikkelijk goedkoop. Ik heb me dan ook voorgenomen in te staan voor de gezondheid van deze belgische studentendelegatie :).-
Er zijn ook ongevéér elke dag lessen of presentaties voor of door residenten (met koekjes en koffie!). Maar alles is hier relatief :); Vandaag ging de les niet door owv een protestactie van de residenten. DENK OOK NOOIT DAT JE TE LAAT BENT. De eerste dagen hebben we ons een paar keer onnodig gestressd om op tijd te komen, en vervolgens anderhalf uur te wachten op de prof (Hoe hoger je titel, hoe later je mag aankomen lijkt me hier de regel).
Gelukkig hebben we hier niet zo veel met de proffen te maken, maar vooral met de residenten en die lijken stuk voor stuk heel goed mee te vallen. Vorige donderdag werden Philip en ik al uitgenodigd op een feestje met heel de ploeg van gineco bij een resident thuis. Een goeie introductie en meteen ook onze eerste “asado” (=bbq), de nationale trots van Paraguay (als vegetariër ben ik minder fan). De lappen vlees die hier door de Paraguayos worden geconsumeerd zijn enorm! - nota: De gemiddelde Paraguayo heeft een zeker overgewicht, logisch als je weet dat een maaltijd meestal bestaat uit de volgende ingredienten: vlees, rijst, manioc, deegwaren en aardappelen! Gelukkig is hier op de markt een overvloed aan fruit en groenten en zijn ze verschikkelijk goedkoop. Ik heb me dan ook voorgenomen in te staan voor de gezondheid van deze belgische studentendelegatie :).-
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
