Geduld…is een schone deugd

Als er iets is wat we zullen geleerd hebben na drie maanden in Zuid-Amerika, is het geduld hebben, want dat komt hier goed van pas!

- Als je hier iets officieel wil geregeld krijgen kan je best enkele uren voorzien. Hoe belangrijker de persoon, hoe later hij arriveert, is alleszins het adagio. Vrijdag hadden met twee directeurs een afspraak, maar geen van beiden bleek die dag aanwezig te zijn. In het Hospital de Emergencias konden we na een kleine twee uur wachten wel met de vice-directeur spreken, maar die bleek ons uiteindelijk niet veel verder te kunnen helpen…
In het Don Bosco weeshuis de volgende dag bleek de directeur net bezoek te hebben van de inspectie, zodat we zelf maar eventjes op verkenning gingen en zo in de muziekklas terecht kwamen: daar werden we vergast op een vioolconcertje van een jonge bewoner. Lucas begon spontaan klarinetles te geven aan twee jongens terwijl Philip wich uitleefde op een geleende viool. Musica Maestro!

- In het ziekenhuis is en beetje geduld ook best handig, wanneer de les weer eens is afgelast en de consultaties pas op een onbepaald uur terug hervatten. Soms een leuke gelegenheid om contacten te leggen met medestudenten. Tijdens de wachten op pre-parto en spoed heb ik al enkele interessante ingrepen gezien en mocht ik ondertussen al een paar keer mogen assisteren bij een keizersnede, maar vaak is de “wacht” toch vrij letterlijk te nemen…

- Afspreken met vrienden kan soms problemen opleveren als je verwacht dat ze op het afgesproken uur komen opdagen. Laten we zeggen dat ze het niet expres doen… al wordt het gauw een vicieuze cirkel wanneer wij dezelfde gewoonte beginnen over te nemen! Ik ben intussen overtuigd van het nut van een gsm ;-).

- Door het regenweer moesten we dit weekend tijdens onze uitstap noodgedwongen halt houden bij een plaatselijk cafeetje. Een korte pauze werd uiteindelijk drie uur, maar met een vers geperst glas passievruchtensap, een lekkere empanada en een goed boek kon het mij wonder boven wonder allemaal niet deren. Oje! Ik begin al wat aan de latino way of live te wennen!