de gevaarlijkste weg ter wereld
Door: Lucas
10 December 2008 | Bolivia, La Paz
El camino de la muerte
= de gevaarlijkste weg ter wereld!
Deze hebben we met de mountain bike afgereden!!!
Geruststelling op voorhand: er rijden hier bijna geen auto’s meer op en het is een tweevaksbaan. Bovendien boekten we bij een firma met de beste remsystemen die er bestaan voor mountain bikes, met remcontrole om het uur.
Er vielen hier 2 jaar geleden 340 doden omdat de weg toen nog veek gebruikt werd, en omdat er vele mensen van gleden in het regenseizoen, maar nu was het wegdek poederdroog.
The kick-off met de mountain bike
We kregen onze mountain bike en vroegen eerst de zegen aan de Pacha Mama (Moeder Aarde) door alweer brandalcohol te druppelen op de grond en er vervolgens van te drinken.
Erna kregen we 2 uur lang rem-en draaitechnieken in de bochten, met gelegenheid tot oefenen op een asfalt baan.
Dan begon the real stuff: na 100 meter op el camino de la muerte, volgde een bocht met een ravijn van 300 meter, direct aan je linker kant.
De afdaling die wij deden, moest je doen door aan die linker kant te rijden: als je klimt kan je minder goed mikken waar de afgrond is, dus moet de persoon die daalt, dit risico nemen.
Het enige dat echt gevaarlijk was, was genieten van het uizicht bij een bocht die tot 600 meter afgrond kon verschuilen.
1 bocht is hier zeer bekend: alle ongewenste politici en revolutionairen werden hier van de weg geduwd en verdwenen letterlijk en figuurlijk in het niets.
Dit mag dan wel de gevaarlijkste weg ter wereld zijn, het is volgens mij ook de mooiste!!! Nog nooit in mijn leven heb ik zo’n lange, diepe groene vallei gezien, met
riviertjes, tropische bomen met lianen, reuzachtige gieren boven je hoofd, rijdend op een compleet verlaten, mytische weg. Echt een extreme sportervaring!
Nadat onze onververhitte remmen en overprikkelde zintuigen gekoeld waren door een laatste rit door een bergrivier, kregen we een koel pintje (zónder brandalcohol!) en konden we rustig wat zwemmen.
= de gevaarlijkste weg ter wereld!
Deze hebben we met de mountain bike afgereden!!!
Geruststelling op voorhand: er rijden hier bijna geen auto’s meer op en het is een tweevaksbaan. Bovendien boekten we bij een firma met de beste remsystemen die er bestaan voor mountain bikes, met remcontrole om het uur.
Er vielen hier 2 jaar geleden 340 doden omdat de weg toen nog veek gebruikt werd, en omdat er vele mensen van gleden in het regenseizoen, maar nu was het wegdek poederdroog.
The kick-off met de mountain bike
We kregen onze mountain bike en vroegen eerst de zegen aan de Pacha Mama (Moeder Aarde) door alweer brandalcohol te druppelen op de grond en er vervolgens van te drinken.
Erna kregen we 2 uur lang rem-en draaitechnieken in de bochten, met gelegenheid tot oefenen op een asfalt baan.
Dan begon the real stuff: na 100 meter op el camino de la muerte, volgde een bocht met een ravijn van 300 meter, direct aan je linker kant.
De afdaling die wij deden, moest je doen door aan die linker kant te rijden: als je klimt kan je minder goed mikken waar de afgrond is, dus moet de persoon die daalt, dit risico nemen.
Het enige dat echt gevaarlijk was, was genieten van het uizicht bij een bocht die tot 600 meter afgrond kon verschuilen.
1 bocht is hier zeer bekend: alle ongewenste politici en revolutionairen werden hier van de weg geduwd en verdwenen letterlijk en figuurlijk in het niets.
Dit mag dan wel de gevaarlijkste weg ter wereld zijn, het is volgens mij ook de mooiste!!! Nog nooit in mijn leven heb ik zo’n lange, diepe groene vallei gezien, met
riviertjes, tropische bomen met lianen, reuzachtige gieren boven je hoofd, rijdend op een compleet verlaten, mytische weg. Echt een extreme sportervaring!
Nadat onze onververhitte remmen en overprikkelde zintuigen gekoeld waren door een laatste rit door een bergrivier, kregen we een koel pintje (zónder brandalcohol!) en konden we rustig wat zwemmen.
-
11 December 2008 - 13:18
Anna Declercq:
tof,zeg !
Heb je het niet benauwd gehad ?
Gelukkig waren je remmen goed afgesteld !
Lucas, geniet nog verder van je verblijf !
Werken jullie ook nog ?????
veel liefs uit Waregem, van anna & luc -
12 December 2008 - 21:56
Tante Ria:
Ongelooflijk, Lucas, iets dat je normaal alleen op film ziet of in de boekskes leest !...
Ik stuur dit verhaal door naar mijn kinderen.
Hoe lang duurde die tocht ? Spijtig dat Mima dit verhaal niet meer kan meemaken, maar wellicht heeft ze van ginder boven goed over je gewaakt !!
Veel liefs van de Vandermeulens -
16 December 2008 - 19:54
Eva:
Ooh! Een paar jaar geleden hebben Nele en ik die weg ook gedaan, 'k ben toen gevallen, gelukkig niet in de ravijn. Ik ben blij dat jullie het zonder kleerscheuren hebben kunnen doen.
Het is idd echt een heerlijke ervaring... Je berichtje doet me wegdromen, Lucas (en dat tijdens mijn wacht) :-)
Veel plezier daar!
x, eva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
