Het AIDS weeshuis-kerstmis

Jeroen en ik kochten geschenkjes voor de kindjes in het weeshuis: het is een van de meest triestige plekken die we hier gezien hebben en we wilden ze toch ook een beetje kerstgevoel geven zoals gewone kindjes.

Ook gaven we geld aan de zusters om wat uit de kosten te raken: de overheid steunt hen compleet niet, en ze moeten alles bekostigen via giften.
Dit terwijl ze 14 kindjes moeten onderhouden en 5 mensen hebben die er constant werken.

Ongeloofelijk triestig is het volgende:
ze proberen alle kindjes met zoveel mogelijk liefde op te voeden, maar de meerderheid sterft als ze 7 jaar worden...
Dit ondanks correcte medicatie tegen HIV. De reden hiervan is, dat HIV veel harder toeslaat, als je het krijgt voor of tijdens je geboorte.

Je zou dus kunnen zeggen dat deze zusters dweilen met de kraan open.

Als je trouwens ontwikkelingshulp wil doen die “cost-benefit” goed is, of “effect heeft op lange termijn”; dan kan je zeggen dat dit project geen zin heeft.

Hier zie je echter maar al te goed dat ontwikkelingshulp misschien ook iets anders kan zijn:
Aan kindjes die wees zijn en dus geen liefhebbende ouders hebben, en bovendien al een vreselijk stigma krijgen in hun wieg door hun ziekte; tonen dat wereld geen harde, stalen, zwarte bol is, maar ook bestaat uit liefhebbende mensen.

Het is hier trouwens opmerkelijk in Paraguay hoeveel organisaties volledig draaien op vrijwilligerswerk en geld van donaties. In België wordt het meeste geld voor goede werken, besteed aan buitenlandse hulp. Hier dus aan interne hulp.